Het plafond

We zitten al aan het plafond..... Gisteren hebben Stéphane en zijn werkracht de houten bekisting in orde gebracht en vandaag hebben ze dan de beton voor het plafond gegoten.
Het begint nog meer op onze planneke te gelijken.
Met een verwonderde ahum is dat maar zo groot?Denk ik dat onze wachtzaal misschien toch iets groter kon of ons berghokje toch iets ruimer , maar neen , we hebben alles goed afgemeten en het komt hier dik in orde.
Waarschijnlijk zullen begin volgende week de muren geplaatst worden en de gebroeders Betin ons hopelijk positief kunnen verrassen.
Vandaag was dan ook het moment aangebroken om onze plantjes al wat water te geven. Niet zo simpel als je maar over een tuinslangske van de werkmannen beschikt. Maar het is grotendeels gelukt.Daar het deze week boven de 21 graden zal gaan, moesten we dus onze kleine scheutekes zeker eens wat extra vocht geven.Het gevoel is wonderlijk te noemen om zo met een tuinslang in je handen van enkele meters lengte te staan sproeien over uw nieuw aangeplant haagje.
Vroeger waren we namelijk gauw rond met ons klein stadstuintje.
Vandaag is het dan ook nog eens de dag dat ons woefke op de weegschaal moest.
En zou ze bijgekomen zijn , jawel hoor .......22kg weegt ze nu. Flinke meid dus. Maar ze blijft nog steeds superknuffelig hoor.

de eerste stronk is gezet

Het idee om in onze tuin een tof kamp te maken ontstond een tijdje geleden maar tot op de dag van vandaag waren we er niet echt toe gekomen om er eens deftig werk van te maken.
Maar met verenigde krachten zijn we dan toch ertoe gekomen om onze eerste stronken een plaats te geven tussen enkele hoge bomen.
Omdat in de weide de koeien binnenkort terug gaan grazen hebben we ons winterkamp daar afgebroken en verplaatst naar onze tuin.
Mama heeft met een schop de vloer wat gelijk gemaakt want op een helling zitten is niet makkelijk.
Na de afgevallen bladeren op een hoopje te hebben bijeen geharkt konden we eraan beginnen.
Anne-Laure , Pieter-Jan en Maxence(vriendje) brachten de grote takken naar de plaats waar alles stond te gebeuren .
Het ging niet altijd gemakkelijk want hier en daar stak er al eens een nukkig takje zijn stekels langs de verkeerde richting maar onze sterke beren hebben hier laten zien dat ze echte krachtpatsers zijn.
het was best wel spannend.
De zitplaatsen werden de heuvel afgerold tot aan de plaats van bestemming en met enkele keien hopen we ze op hun plaats te houden.
Hopelijk als er vriendjes en familie op vakantie hierheen komen kunnen we iedere keer iets nieuws toevoegen en verder bouwen aan onze superkampplaats.
Het wordt een soort van vriendschapscirkel met heel veel plaats voor vriendschap en speelplezier.
Kom jij ook meebouwen?

De kelder gevloerd

Bij het inrijden van onze straat ,rijdt er een grote truck met bouwstenen voor ons , we twijfelen of dit ook nog voor ons zal zijn en inderdaad hij rijdt de oprit op.
Waar moet dit voor dienen ? We zullen wel zien hé , ons muurtje moet ook nog vorm krijgen aan de straatkant of misschien is de trap wel met stenen gemaakt.
Terwijl ik verder een kijkje neem op de werf stapt Pascal het terrein verder nog eens af.
De dwarssteunen liggen al klaar en de cement voor de vloer is gegoten.
Met de hand worden de hoekjes netjes en vakkundig bijgewerkt. De werkman van Stéphane zet de polijster in gang en hopelijk zien we dan hun voetafdrukken niet meer als dit is gedaan.
Misschien kunnen we dan ook wel het vloertje even zo laten want ik vind het zo ook wel proper.
Het is een gek zicht nu , gisteren lagen er nog doeken en ijzers ,vandaag heb je ineens een beter zicht hoe het gaat worden. Het is wel een merkelijk grotere kelder dan ik me had voorgesteld.
Maar dat vind ik niet erg. Beter te groot dan te klein.
Morgen dan de dwarssteunen en daarna de plafond ......Wow en dan zal het echt wel kriebelen in de buik als de mannen van Betin aan de opbouw beginnen van de wanden.
Ik hoop dat het weer goed blijft , maar vooropig zien de voorspellingen er goed uit.
Volgende week zelfs terug wat warmer en zonniger.
Nu zijn de wolkjes er weer maar is het gelukkig wel droog.
Ah en de papa ,waar is die hier nu ergens? Wel die kijkt waar de hekken komen en de fruitbomen en het kippenhok en de groententuin en notenbomen en.......
De toekomst voor Pascal en ons ook natuurlijk zal er zeker heel bloemig en fleurig gaan uitzien . Mocht Pascal hier zijn praktijk niet kunnen verder zetten dan kan hij zeker een bedrijfje opstarten met bloemekes en plantjes , want hij is zich hier helemaal in aan het verdiepen.
Dat merk ik dagelijks....;)

een werkweek is gauw voorbij

Helaas is deze week voorbij gevlogen en hoewel wij hier heerlijk hebben genoten van zachte temperaturen hebben we toch het gevoel dat we niet genoeg hebben kunnen doen.
De kids zijn thuis en de tuin deed dienst .....fietsen , voetballen , in bomen klimmen en met nieuwe vriendjes basketten . De hond uitlaten, schommelen en rondrijden met de bolderkar.
Wij hebben ze geen ruzie horen maken deze week.
Geen tijd denk ik.
Terwijl ik profiteerde van het zonnetje om alle lakens buiten te drogen , onze tuinmeubeltjes met een voedende olie in te strijken , en samen met Marieke kruiden te planten zat Pascal heerlijk te genieten van zijn cursus tandheelkunde in het frans. Supergezellig vond ik dit.
Dit is dus leven als G.....in Frankrijk.
Natuurlijk konden we het ook niet laten om nog eens een laatste keer deze week naar ons terrein te gaan zien en Waw ! Wat is dit een prachtig zicht.
Ik begin er meer en meer zin in te krijgen om daar de tuin aan te leggen met de fruitboompjes en de potager.
Ik zie onze Hachiko daar al rondrennen en de kids er achteraan of omgekeerd.
Maar eerst moeten onze plantjes wat groeien.Wij hebben gekozen voor Elaeagnus Ebbingei met een geel blad en een groen randje aan de parking. Het privégedeelte is al deels afgezet met tiges van Hêtre in combinatie met Carpinus Betulus.
En nu volgende week afwachten want het zou hier ook eventjes lichtjes nat kunnen worden.We zien wel , dit nemen ze ons alvast niet meer af.

de haag krijgt vorm

Onze werkmannen zijn in gang geschoten , ik denk dat de lentenitis ook daar heeft toegeslagen.
Niet alleen zijn de werken bezig aan het cabinet maar heeft ook Eric , pépinièriste, de handen uit de mouwen gestoken .
Onder een stralend zonnetje en met drie man extra ging het vlug vooruit.
Eerst werd de grote oude kastanje verwijderd , die was half rot en gaf geen echte meerwaarde aan ons uitzicht.
De border is nu gelijkgemaakt en het zeil ligt ter plekke.
De gaten voor de tiges zijn aangebracht en aan de hand van een simpele stok werd een groot gat gemaakt om dan door een andere persoon alles netjes op zijn plaats te zetten.
De electriciteit is gelegd dus kan iedereen verder vanaf nu.
Je ziet wat het al niet doet ,iedere dag bellen of een mailtje sturen, achter hun vodden zitten zeg maar , het helpt!
Toen we 'savonds nog eens gingen kijken was alles afgewerkt en konden we nu eindelijk ons terrein eens afgelijnd zien.
Niet om te stoefen , maar wat gaat dat mooi worden , wie nu geen reden heeft om af te komen , awel dit is er zeker één van!
Wij kijken al uit naar morgen als de kant van de parking is aangeplant.
Onze struiken en bomen zijn daar weggenomen en het geeft nu een zicht op de werf.
Natuurlijk zijn de nieuwsgierige buren ook al komen neuzen.
En ze vinden het heel mooi worden.
Kijk nu maar eens .......knap hé?