Deze vakantie hadden we onze P-J ingeschreven voor een open tennis tornooi in Couhé.
Deze behaalde scores tellen mee voor zijn klassement en leek ons de ideale manier om nog eens wat ervaring op te doen.
Nooit gedacht dat onze P-J het zo ver ging schoppen en wat het eigenlijk inhield.
Ik dacht dat manneke speelt twee of drie matchekes en that's it ; maar no way dat is hier wel serieus zenne!
Doordat hij vorig jaar al enkele mooie matchekes had gespeeld en gewonnen kon hij dus met een klassement van 30-5 al beginnen .
Hoe verloopt dat die klassementen , nou ja naar wat ik dus begrijp ben je eerst NC (Non Classé) als je wat wint dan tellen ze naar 40 en dan heb je 30-5 , 30-4 , 30-3 , 30-2 Enzovoort en dan weet ik het eigenlijk niet .
Dat moet ik zelf ook allemaal nog onderzoeken zoals een echte Sherlock dus.
Maar goed ons venteke kon dus meteen van start in de tweede poule (er waren er drie) diegene die geklasseerd waren op 30-3 moesten niet in de poule terechtkomen en konden meteen hun wedstrijden aanvatten. P-J moest uitkomen tegen iemand die lager geklasseerd was en eentje die hoger geklasseerd stond. Maar wow , wat heeft ons venteke gespeeld. Zijn eerste match won hij met gemak 6-3 6-2 goed gedaan en zondag was het dus real business... spelen tegen een hoger geklasseerd iemand maar daar wist onze PJ wel raad mee. Hij maakte er een mooie titanen wedstrijd van en in drie sets waarvan de laatste een tie break werd won hij heel mooi in bijna drie uur tijd. het werd 6-4 4-6 7-6
Die hadden we dus binnen en zo mocht hij dus door naar de volgende rondes , hij had zich geklasseerd voor de kwartfinales.Vandaag moest hij er terug staan en na een heerlijk badje en nachtje slapen stond onze coolboy dus weer paraat om het beste van zichzelf te geven.
Spiertjes wat stijver , maar jonges jonges wat een balspel deze keer. Lange rally's weerhielden hem niet om steeds opnieuw weer om die ballen te gaan en diep door te gaan. Deze keer speelde hij tegen een jongen die 30-3 stond. Ik had er hem niets van gezegd en zo kende hij ook niet teveel zenuwen voor zijn match. Maar wat heb ik mijn venteke zien roepen , en hij wou echt winnen . Ook hier tikte het klokje goed door en hij had dan weer bijna drie uur op het court gestaan om er een mooi einde aan te breien.
de eerste set eindigde al met een tie break in het voordeel van ons venteke 7-6 en dan holala , prachtig spel , even de vermoeidheid die kwam opspelen en na een lange match 2-6 , alles kan nu , en inderdaad PJ maakte het af met een 6-3!!! (7-6 2-6 6-3)
Wow! Niet te geloven zeg. Die zenuwen die door uw lijf gieren als je dat venteke daar ziet staan , het tellen van de punten ,het af en toe ook eens wensen dat de andere een fout maakt , SSShhht niet zeggen hé maar ja ook ik durf wel al eens wensen dat de tegenspeler een fout maakt zodat ons PJ-ke makkelijker kan een spel winnen.
Moet gezegd , het is toch een mooie sport die tennis. Vooral als ons PJ-ke de kreten van Sharapova begint te kreunen vermoeid maar nooit opgevend. Zelfs met en blaar op zijn tenen blijven doorspelen en zijn spieren die pijn deden.
Binnenkort zitten wij hier met de nieuwe BB of Mc Enroe alhoewel ik zijn uitspraken dan niet altijd even tof vond , hij was toch een leuk speler. Of zouden we eerder voor een Nadal gaan of Ferrer ... ne mens zou voor minder zo twee dagen in een ijskoude tenniscold euh court gaan dromen van betere weersomstandigheden of toekomst.
Vrijdag zal hij uitkomen tegen een ploegmaatje die normaal ook iets beter geklasseerd is maar vandaag heeft deze dankzij de opgave van de tegenstander zijn wedstrijd cadeau gekregen .Dus ik hoop dat het PJ nu sterkt dat hij inderdaad goed kan spelen en misschien zelfs kan winnen van hem.
Na deze wedstrijd moet hij dan nog een spelen. Jammer genoeg onmiddelijk erna dus dat wordt spaghetti vreten en chocolade bij de hand... bananen in de mond en water bij de vleet.
En hopelijk spelen in een warme zaal anders trek ik ernaartoe met mijn skipak!
Klassement voor het moment PJ speelt de halve finales!en kan dus twee plaatsen opklimmen jippiejaheeeee fingers crossed.
maandag 30 december 2013
woensdag 27 november 2013
cross district
Vandaag woensdag , UNSS dag dus we gaan sporten met P-J.
Vandaag staat er de district cross op het programma en onze cool boy P-J zal dus 2750m moeten lopen om het warmpjes te krijgen.
Aan de start staan heel enthousiaste meiden die vol goede moed aan hun km-tjes beginnen. De jongens moedigen hen goed aan want met twee toch wel erg steile heuvels in het parcours zal het nodig zijn om wat extra motivatie te krijgen.
Pieter-jan die weet wat het is om een loper te zijn en lange afstanden te doen zal toch even op zijn tandjes moeten bijten want nu hij dus al enige tijd helemaal geen atletiek meer doet zal hij het zwaar gaan krijgen. Maar hij heeft een voordeel hij weet dat zijn trouwe fan aan de zijlijn staat instructies te geven.
En dat deed ik dan ook . Uit volle borst riep ik:" komaan Jongen" , en" hup nog even doorzetten" , of "zachtjes aan hier niet teveel energie verliezen""..... Je kent dat wel hé , wat extra chinese noedels toeroepen en dat ventje loopt zoals het moet.
Daar hij een doel voor ogen had , nl een klasgenootje zat lekker voor te lopen en loopt eigenlijk betere tijden dan hem momenteel ,wou hij zijn tanden er wel inzetten , met resultaat. Hij kon hem voorbijgaan en op het einde nog een leuk spurtje voor de fan van de dag en ik was weer in de wolken. Zijn tijd : 13.01... ik hoop dat hij terug wat meer motivatie krijgt om terug te gaan lopen , trouwens wij allemaal. Ook Anne-Laure wil heel graag terug gaan lopen en Pascal die nu al een tijdje stilzit weet niet of het nog zal lukken met die knie en dus plannen we om in het weekend terug tijd vrij te maken om samen te sporten. Mooi vooruitzicht voor het nieuwe jaar , en al meteen een goed voornemen voor 2014!
Vandaag staat er de district cross op het programma en onze cool boy P-J zal dus 2750m moeten lopen om het warmpjes te krijgen.
Aan de start staan heel enthousiaste meiden die vol goede moed aan hun km-tjes beginnen. De jongens moedigen hen goed aan want met twee toch wel erg steile heuvels in het parcours zal het nodig zijn om wat extra motivatie te krijgen.
Pieter-jan die weet wat het is om een loper te zijn en lange afstanden te doen zal toch even op zijn tandjes moeten bijten want nu hij dus al enige tijd helemaal geen atletiek meer doet zal hij het zwaar gaan krijgen. Maar hij heeft een voordeel hij weet dat zijn trouwe fan aan de zijlijn staat instructies te geven.
En dat deed ik dan ook . Uit volle borst riep ik:" komaan Jongen" , en" hup nog even doorzetten" , of "zachtjes aan hier niet teveel energie verliezen""..... Je kent dat wel hé , wat extra chinese noedels toeroepen en dat ventje loopt zoals het moet.
Daar hij een doel voor ogen had , nl een klasgenootje zat lekker voor te lopen en loopt eigenlijk betere tijden dan hem momenteel ,wou hij zijn tanden er wel inzetten , met resultaat. Hij kon hem voorbijgaan en op het einde nog een leuk spurtje voor de fan van de dag en ik was weer in de wolken. Zijn tijd : 13.01... ik hoop dat hij terug wat meer motivatie krijgt om terug te gaan lopen , trouwens wij allemaal. Ook Anne-Laure wil heel graag terug gaan lopen en Pascal die nu al een tijdje stilzit weet niet of het nog zal lukken met die knie en dus plannen we om in het weekend terug tijd vrij te maken om samen te sporten. Mooi vooruitzicht voor het nieuwe jaar , en al meteen een goed voornemen voor 2014!
woensdag 2 oktober 2013
bomen vellen
Deze keer hebben we in eigen tuin twee stevige kanjers laten werken. Om het ons heerlijk warm en licht te laten krijgen in de winter hadden we een boomchirurg en Richard gevraagd om onkele bomen te vellen.
Dat zijn ze vandaag even komen doen. E,n het resultaat mag er zeker zijn.
Waw! wat een zicht.
Veel meer licht en meteen veel ideeën om uit te werken.
Vandaag was blijkbaar een dag waar de hamer is gevallen ook voor onze nieuwe wagen, nou ja nieuw en niet nieuw.
Het telefoontje van Jean Louis kwam erg goed uit. Geen C8 deze keer te vinden in het lijstje van auto's maar wel twee mooi Berlingo's zei hij ons. Gisteren had ik Pascal nog laten weten dat ik een zwarte Berlingo had gezien en dat ik dit eventueel ook nog zag zitten en vandaag belde onze buurman dus met de gevonden wagens. Een grijze metalen of een zwarte; met GPS en exclusief , dus wel al wat luxe eraan. Nou ja luxe ... dus wez hebben de zwarte genomen.
1: hij heeft 1900 km
2: hij heeft een mooie prijskaartje
3: hij heeft het comfort dat we wilden hebben
4: hij zal wel nog meevallen zeker?
We hebben hem tegen 15 oktober.Dat komt ook weer super uit aangezien we de auto huren tot 16 oktober is dat een perfecte timing.
PJ is dan vandaag naar Ile de Payré gaan sporten en ik heb hem heerlijk aangemoedigd. Was erg leuk om die jongeren bezig te zien.
Heb ook erg leuke foto's genomen en een van de leerkrachten vroeg me om een verslagje te maken voor de blog en voor de krant ... ik repliceerde dat ik wel vlaams talige ben en vroeg of dit geen kwaad kon waarop er een vrolijke mallerd afkwam dat het ook in het waals mocht, haha grappig hé mannen.
Nou ja , ik hoop dat ik wat inspiratie vind want is niet makkelijk zo'n eerste sportverslagje.
Zie wel wat ik er van maak.
Ga me alvast laten bijstaan doort Magalie , mama van Axel , vriendje van PJ. Zo zijn mijn schrijffouten misschien iets minder erg.
Dat zijn ze vandaag even komen doen. E,n het resultaat mag er zeker zijn.
Waw! wat een zicht.
Veel meer licht en meteen veel ideeën om uit te werken.
Vandaag was blijkbaar een dag waar de hamer is gevallen ook voor onze nieuwe wagen, nou ja nieuw en niet nieuw.
Het telefoontje van Jean Louis kwam erg goed uit. Geen C8 deze keer te vinden in het lijstje van auto's maar wel twee mooi Berlingo's zei hij ons. Gisteren had ik Pascal nog laten weten dat ik een zwarte Berlingo had gezien en dat ik dit eventueel ook nog zag zitten en vandaag belde onze buurman dus met de gevonden wagens. Een grijze metalen of een zwarte; met GPS en exclusief , dus wel al wat luxe eraan. Nou ja luxe ... dus wez hebben de zwarte genomen.
1: hij heeft 1900 km
2: hij heeft een mooie prijskaartje
3: hij heeft het comfort dat we wilden hebben
4: hij zal wel nog meevallen zeker?
We hebben hem tegen 15 oktober.Dat komt ook weer super uit aangezien we de auto huren tot 16 oktober is dat een perfecte timing.
PJ is dan vandaag naar Ile de Payré gaan sporten en ik heb hem heerlijk aangemoedigd. Was erg leuk om die jongeren bezig te zien.
Heb ook erg leuke foto's genomen en een van de leerkrachten vroeg me om een verslagje te maken voor de blog en voor de krant ... ik repliceerde dat ik wel vlaams talige ben en vroeg of dit geen kwaad kon waarop er een vrolijke mallerd afkwam dat het ook in het waals mocht, haha grappig hé mannen.
Nou ja , ik hoop dat ik wat inspiratie vind want is niet makkelijk zo'n eerste sportverslagje.
Zie wel wat ik er van maak.
Ga me alvast laten bijstaan doort Magalie , mama van Axel , vriendje van PJ. Zo zijn mijn schrijffouten misschien iets minder erg.
dinsdag 20 augustus 2013
de tuin ...
We hebben hier al enkele dagen hard doorgewerkt en gelukkig gisteren een heel lieve buur gehad die het gras is komen afmaaien dus ik dacht gisterenavond , waarom neem ik niet even een foto van de tuin.
Dus voor de mensen die het nog niet hebben gezien ...zo krijgen jullie ook een beeld van hoe we nu genest zitten.
Vandaag hebben we al heel wat meer vrij gemaakt onder de oude en versleten schommel en aan de andere kant van de tuin , dus indien ik vandaag de foto's had genomen zag het er al heel wat properder uit ..; maar ach waarom niet zo tonen?
We hebben hier uit de tuin al verroeste bedden en stangen verwijderd en verroeste golfplaten , stenen en hout , tuinafval allerhande ...en met de hulp van tuinman PJ ging dit lekker vlotjes.
Met onze kruiwagen hebben we dan ook heel wat keren over en weer naar de brandstapel gelopen maar ik denk dat het zeker de moeite loont.
De bloemperkjes brandnetel vrij gemaakt en de vele peren en pruimen geplukt. Ook hebben we lekkere Granny Smith appeltjes in de tuin. Dat wordt confituur maken en smullen van lekkere zelfgemaakte taartjes.
Nog een beetje verder oprommelen en we kunnen genieten van mooie avonden op ons terras en in de tuin spelen met onze kapoen Faro . Doordat de tuin nog niet volledig is afgezet brengt die af en toe een bezoekje aan de buurt. Maar binnenkort zal dit ook weer afgewerkt zijn.
De poezen hebben het hier allemaal flink naar hun zin net als de kids die hier al overal spelen en voorstellingen geven en dingetjes verzinnen.
Iedereen gelukkig ..... Gelukkig, maar moe!
Dus voor de mensen die het nog niet hebben gezien ...zo krijgen jullie ook een beeld van hoe we nu genest zitten.
Vandaag hebben we al heel wat meer vrij gemaakt onder de oude en versleten schommel en aan de andere kant van de tuin , dus indien ik vandaag de foto's had genomen zag het er al heel wat properder uit ..; maar ach waarom niet zo tonen?
We hebben hier uit de tuin al verroeste bedden en stangen verwijderd en verroeste golfplaten , stenen en hout , tuinafval allerhande ...en met de hulp van tuinman PJ ging dit lekker vlotjes.
Met onze kruiwagen hebben we dan ook heel wat keren over en weer naar de brandstapel gelopen maar ik denk dat het zeker de moeite loont.
De bloemperkjes brandnetel vrij gemaakt en de vele peren en pruimen geplukt. Ook hebben we lekkere Granny Smith appeltjes in de tuin. Dat wordt confituur maken en smullen van lekkere zelfgemaakte taartjes.
Nog een beetje verder oprommelen en we kunnen genieten van mooie avonden op ons terras en in de tuin spelen met onze kapoen Faro . Doordat de tuin nog niet volledig is afgezet brengt die af en toe een bezoekje aan de buurt. Maar binnenkort zal dit ook weer afgewerkt zijn.
De poezen hebben het hier allemaal flink naar hun zin net als de kids die hier al overal spelen en voorstellingen geven en dingetjes verzinnen.
Iedereen gelukkig ..... Gelukkig, maar moe!
schat kom jij ook genieten? |
na het onkruid vrij maken ziet dit er al heel mooi uit |
ons achtertuin ingangetje |
deze schommel vervangen we door een mooie en rommelen we op ,dat wordt een leuk speelplaatsje voor de kids |
de tuin aan de noordzijde met vele fruitboompjes en gezellig terras |
verrassing ; een wc in de tuin zoals in de oude tijd |
een van de zichten in de tuin |
de voorkant van het huis |
maandag 12 augustus 2013
niet voor watjes..
Zo , de kogel is door de kerk , de hamer is gevallen ...we hebben ons huisje , de akte is getekend en we hebben de sleutels in ontvangst mogen nemen , donderdag middag. 's Avonds zijn we met ons vijfjes eens rustig een kijkje gaan nemen. De kids liepen rond het huis , ze waren al druk aan het bespreken hoe ze hun kamer wilden indelen en waar ze wat wilden hebben.
Pascal en ik keken goed rond om te zien waar we het eerst tijd en geld zullen moeten inpompen.
Daar de electriciteit onder handen moet genomen worden zullen we dat zeker eerst voor laten gaan en dan de aankleding van de muren.
Met het huis leeg te bezoeken stelden we vast dat er vocht in de muren zat , niet overal , maar dat moet zeker bijgewerkt worden .We vonden na het slijpwerk in de muur een opgedroogde vieze muis die natuurlijk de kids erg vermaakten. Pierre vond er niets beter op dan die muis naast Faro te leggen en die ging op zijn beurt er heerlijk van smullen. Niet erg hygienisch dus en zeker niet erg smakelijk. Ook de gaten die we onverwachts tegen kwamen en de Cheesemans niets van af wisten , jaja ge kent dat hé , de heilige Maria spelen maar zelf de duivel op je schouder aanmoedigen, de werken die ze niet hebben laten uitvoeren maar wel hadden gezegd dat het gebeurd was... kortom we hebben toch nog steeds een goed gevoel bij het huis , we voelen ons goed in de tuin en het huis. We geloven dat we hier een heel warm nestje kunnen maken.
Dus zaterdag en zondag met de hulp van Eric en Véronique en de kids hebben we al heel wat kap en breekwerk verricht en papier afgetrokken en afgekuist ... wij gaan er niet lichtjes over want de tijd dringt hé .
We verhuizen donderdag 15 augustus en dan zal het alle hens aan dek worden.
Ik hoop dat ik woensdag nog wat kan verven en nog wat kan overbrengen en dan zal alles wel vlug klaar zijn.
We hebben de tijd om ons huisje dan in te richten naar onze smaak . Nu wat prijsoffertes aanvragen voor een nieuwe kachel , electriciteitswerken en een fosse toutes eau . de lambris aankopen en stenen voor tegen de muur en Betin vragen of ze een houten overgang kunnen maken in het huis .
Ook Eric bellen om een afsluiting voor Faro , want die kleine gabber gaat steeds op verkenning in Blanzay en ik zou het toch fijner vinden moest hij hier in onze tuin blijven.
Nieuwsgierig hoe het eruit ziet nu?? Ons nieuwe huisje dat we compleet gaan verbouwen... allez ja dat zeggen de buren want die waren onder de indruk van de werken die we al hadden uitgevoerd op zo'n korte tijd.
De foto's van ons breekwerk en gezellig afronden van de dag.
Pascal en ik keken goed rond om te zien waar we het eerst tijd en geld zullen moeten inpompen.
Daar de electriciteit onder handen moet genomen worden zullen we dat zeker eerst voor laten gaan en dan de aankleding van de muren.
Met het huis leeg te bezoeken stelden we vast dat er vocht in de muren zat , niet overal , maar dat moet zeker bijgewerkt worden .We vonden na het slijpwerk in de muur een opgedroogde vieze muis die natuurlijk de kids erg vermaakten. Pierre vond er niets beter op dan die muis naast Faro te leggen en die ging op zijn beurt er heerlijk van smullen. Niet erg hygienisch dus en zeker niet erg smakelijk. Ook de gaten die we onverwachts tegen kwamen en de Cheesemans niets van af wisten , jaja ge kent dat hé , de heilige Maria spelen maar zelf de duivel op je schouder aanmoedigen, de werken die ze niet hebben laten uitvoeren maar wel hadden gezegd dat het gebeurd was... kortom we hebben toch nog steeds een goed gevoel bij het huis , we voelen ons goed in de tuin en het huis. We geloven dat we hier een heel warm nestje kunnen maken.
Dus zaterdag en zondag met de hulp van Eric en Véronique en de kids hebben we al heel wat kap en breekwerk verricht en papier afgetrokken en afgekuist ... wij gaan er niet lichtjes over want de tijd dringt hé .
We verhuizen donderdag 15 augustus en dan zal het alle hens aan dek worden.
Ik hoop dat ik woensdag nog wat kan verven en nog wat kan overbrengen en dan zal alles wel vlug klaar zijn.
We hebben de tijd om ons huisje dan in te richten naar onze smaak . Nu wat prijsoffertes aanvragen voor een nieuwe kachel , electriciteitswerken en een fosse toutes eau . de lambris aankopen en stenen voor tegen de muur en Betin vragen of ze een houten overgang kunnen maken in het huis .
Ook Eric bellen om een afsluiting voor Faro , want die kleine gabber gaat steeds op verkenning in Blanzay en ik zou het toch fijner vinden moest hij hier in onze tuin blijven.
Nieuwsgierig hoe het eruit ziet nu?? Ons nieuwe huisje dat we compleet gaan verbouwen... allez ja dat zeggen de buren want die waren onder de indruk van de werken die we al hadden uitgevoerd op zo'n korte tijd.
De foto's van ons breekwerk en gezellig afronden van de dag.
de afgebroken muur en schouw |
de opening gezien naar de keuken |
de opening naar de leefruimte |
de deuropening hoger gemaakt |
compleet ander zicht nu de keuken verplaatst is |
afbreken die handel!! |
le repas |
vrijdag 5 juli 2013
P-J in de gazet
Ons venteke staat in de journal de Civray.
De hele tennisploeg die wedstrijden hebben gespeeld zijn natuurlijk vernoemd , maar de twee jongste deelnemers staan in de krant en daar is P-J eentje van.
Als mama en papa ben je natuurlijk trots hé maar nog iets trotser omdat de foto die erin staat eentje van mij is.
onze kampioenen ...
De hele tennisploeg die wedstrijden hebben gespeeld zijn natuurlijk vernoemd , maar de twee jongste deelnemers staan in de krant en daar is P-J eentje van.
Als mama en papa ben je natuurlijk trots hé maar nog iets trotser omdat de foto die erin staat eentje van mij is.
onze kampioenen ...
donderdag 4 juli 2013
onze tuin heeft zijn afscheiding
Joepiejahee!!!
Eindelijk is Eric dan gekomen om onze afscheiding voor de kippen te plaatsen.
We vonden het heel mooi om deze kastanje stokjes als afscheiding te plaatsen. Eric had ons wel aangeraden om een stevigere poort te nemen in hout omdat we deze dagelijks zullen open en dicht doen en het stoort niet echt. We kunnen er nog heel makkelijk in en uit rijden met een tractortje indien we iets aan de bomen moeten doen. Vandaar dat het hekje wat groter is maar voor ons geen probleem . We kunnen tijdens ons weekje verlof even neuzen bij de kippeboer . Joehoe onze kipjes gaan komen!
Ludivine voegde er nog aan toe dat het echt lijkt op een strandhuisje nu met dit strandafzettingshekwerk...plaatje is compleet , nu nog strandkippen.....,of zeekippen. als zeekoeien bestaan dan bestaan er toch wel zeekippen?! of niet dan?
Eindelijk is Eric dan gekomen om onze afscheiding voor de kippen te plaatsen.
We vonden het heel mooi om deze kastanje stokjes als afscheiding te plaatsen. Eric had ons wel aangeraden om een stevigere poort te nemen in hout omdat we deze dagelijks zullen open en dicht doen en het stoort niet echt. We kunnen er nog heel makkelijk in en uit rijden met een tractortje indien we iets aan de bomen moeten doen. Vandaar dat het hekje wat groter is maar voor ons geen probleem . We kunnen tijdens ons weekje verlof even neuzen bij de kippeboer . Joehoe onze kipjes gaan komen!
Ludivine voegde er nog aan toe dat het echt lijkt op een strandhuisje nu met dit strandafzettingshekwerk...plaatje is compleet , nu nog strandkippen.....,of zeekippen. als zeekoeien bestaan dan bestaan er toch wel zeekippen?! of niet dan?
vrijdag 28 juni 2013
sportlaureaten op bezoek bij M le Maire
Alle vertegenwoordige sportclubs werden deze week gelauwerd bij de burgemeester van Civray.
Allemaal??? nee, de sporters die in hun categorie in de regionale of nationale rangschikking geclasseerd waren kregen een medaille of coupe.
Ook onze P-J die zijn eerste jaar tennis erop had zitten werd in de bloemekes gezet.
Als pap en mam ben je natuurlijk erg fier . Onze zoon die zijn eerste jaar tennis speelt mag daar tegen jongens uitkomen die dan al enkele jaren tennissen en die haalt dan ook nog eens zijn tournooi binnen , toch wel om trots op te zijn hé. De club haalde ook een erg mooie beker binnen.De dames waren trots en ook de grotere jongens die hun mathen hebben gewonnen waren fier. Het was natuurlijk niet alleen P-J , in hun leeftijdscategorie waren er vier jongens , en het waren dus die vier krakken die dus samen als team ervoor hebben gezorgd dat ze nummer 1 werden in het classement.
Nils , Hector , Romain en P-J... ik hoop dat ze volgend jaar terug kunnen meedoen en dat ze weer heel mooie wedstrijden mogen spelen.En zich classeren.
Allemaal??? nee, de sporters die in hun categorie in de regionale of nationale rangschikking geclasseerd waren kregen een medaille of coupe.
Ook onze P-J die zijn eerste jaar tennis erop had zitten werd in de bloemekes gezet.
Als pap en mam ben je natuurlijk erg fier . Onze zoon die zijn eerste jaar tennis speelt mag daar tegen jongens uitkomen die dan al enkele jaren tennissen en die haalt dan ook nog eens zijn tournooi binnen , toch wel om trots op te zijn hé. De club haalde ook een erg mooie beker binnen.De dames waren trots en ook de grotere jongens die hun mathen hebben gewonnen waren fier. Het was natuurlijk niet alleen P-J , in hun leeftijdscategorie waren er vier jongens , en het waren dus die vier krakken die dus samen als team ervoor hebben gezorgd dat ze nummer 1 werden in het classement.
Nils , Hector , Romain en P-J... ik hoop dat ze volgend jaar terug kunnen meedoen en dat ze weer heel mooie wedstrijden mogen spelen.En zich classeren.
zaterdag 25 mei 2013
laatste tornooidag
Vandaag moest de laatste match gespeeld worden voor onze Civraisien jongens.
Daar Nils en Hector hun enkel spel konden spelen was het aan Romain en P-J om het dubbelspel te spelen.
Ze moesten winnen, geen andere keuze lieten we hen dus na de winnende match van Nils en een uitstekend spel van Hector was het de beurt aan ons twee krakken.
Wat zouden ze doen??? Een team vormen of weer elk voor zich spelen?
maar wat gingen ze goed onze jongens . Vol spanning werd de wedstrijd gevolgd door beide ouders en natuurlijk ook enkele clubleden en trainers.
Ook van de andere clubs werd er een oogje in het zeil gehouden.
Het was een hele opluchting onze boys samen te zien spelen en hoe ze elkaar moed inspraken of een seintje gaven.
Zelfs tijdens het breakmoment bespraken ze hun tactiek. De eerste set was dan ook goed gewonnen maar ohlala wat hebben die mannen ons het moeilijk gemaakt voor de tweede set. Wat zo goed was begonnen leek nu aan de verliezende hand te zijn.
Foutjes en onoplettendheid van beide spelers leidde ertoe dat het opeens 5-2 stond voor de andere ploeg maar gelukkig hebben ze zich op tijd herpakt en met een ware winnaarsmentaliteit hebben ze ieder punt gepakt dat ze konden en werd het mooi 5-7.
Yes ,de overwinning is binnen. 2-6 5-7
Of ze de beker hebben dat weten we pas als ook de punten binnen zijn van de andere clubs. Zeker zijn ze al dat ze gelijk staan maar indien de andere club vandaag wat minder speelt is de overwinning voor hen.
Eind juni zouden ze dan de beker in ontvangst kunnen nemen voor de tennis club van Civray.
Ik hoop het, dus nog even de vingers gekruist voor de komende uurtjes .
Zou een mooi einde zijn aan hun eerste tornooi avontuur.
Daar Nils en Hector hun enkel spel konden spelen was het aan Romain en P-J om het dubbelspel te spelen.
Ze moesten winnen, geen andere keuze lieten we hen dus na de winnende match van Nils en een uitstekend spel van Hector was het de beurt aan ons twee krakken.
Wat zouden ze doen??? Een team vormen of weer elk voor zich spelen?
maar wat gingen ze goed onze jongens . Vol spanning werd de wedstrijd gevolgd door beide ouders en natuurlijk ook enkele clubleden en trainers.
Ook van de andere clubs werd er een oogje in het zeil gehouden.
Het was een hele opluchting onze boys samen te zien spelen en hoe ze elkaar moed inspraken of een seintje gaven.
Zelfs tijdens het breakmoment bespraken ze hun tactiek. De eerste set was dan ook goed gewonnen maar ohlala wat hebben die mannen ons het moeilijk gemaakt voor de tweede set. Wat zo goed was begonnen leek nu aan de verliezende hand te zijn.
Foutjes en onoplettendheid van beide spelers leidde ertoe dat het opeens 5-2 stond voor de andere ploeg maar gelukkig hebben ze zich op tijd herpakt en met een ware winnaarsmentaliteit hebben ze ieder punt gepakt dat ze konden en werd het mooi 5-7.
Yes ,de overwinning is binnen. 2-6 5-7
Of ze de beker hebben dat weten we pas als ook de punten binnen zijn van de andere clubs. Zeker zijn ze al dat ze gelijk staan maar indien de andere club vandaag wat minder speelt is de overwinning voor hen.
Eind juni zouden ze dan de beker in ontvangst kunnen nemen voor de tennis club van Civray.
Ik hoop het, dus nog even de vingers gekruist voor de komende uurtjes .
Zou een mooi einde zijn aan hun eerste tornooi avontuur.
de geheime tactiek wordt doorgegeven |
Romain en P-J in volle concentratie |
ons champignonnekes |
zaterdag 13 april 2013
tenniskampioen
Dat ons P-J ke het heel goed heeft gedaan op school dat weten jullie nog niet hé. Wel dan vertel ik het nu toch even...na Anne-Laure haar évaluaties te hebben gezien , is P-J nu ook heel trots zijn schrift komen laten zien en ....hij heeft een procentje meer. Hij was apetrots dat hij terug gestegen was. Ik heb achter zijn vodden gezeten en het stof uit zijn hersenpan geblazen en het heeft geholpen hé.
Maar veel tijd om bij te komen hadden we niet want vandaag speelde ons kanjer een match individueel.
Nu kon ik hem nog eens aan het werk zien solo.
Hij heeft heel goed zijn best gedaan. Maar ondanks enkele stomme dubbele fouten in zijn service heeft hij toch heel mooi gewonnen. Het was soms best spannend maar hij heeft een mooie score genoterd van 6-4 6-3 .
Hij vertelde dat met de wind en de zon het niet altijd gemakkelijk was om te spelen maar ik vond hem super goed . Ook de papa van het andere jongetje loovde hem met bemoedigende woorden en dat is wel leuk om te horen hoor.
Hun club staat nu heel hoog aan de top want iedereen heeft vandaag gewonnen. Dus dat is supercool nietwaar!
Ik mag toch trots zijn op mijn kampioenen hé. Mijn 2 dochters en mijn venteke.... en de papa is dat ook hoor .
Maar veel tijd om bij te komen hadden we niet want vandaag speelde ons kanjer een match individueel.
Nu kon ik hem nog eens aan het werk zien solo.
Hij heeft heel goed zijn best gedaan. Maar ondanks enkele stomme dubbele fouten in zijn service heeft hij toch heel mooi gewonnen. Het was soms best spannend maar hij heeft een mooie score genoterd van 6-4 6-3 .
Hij vertelde dat met de wind en de zon het niet altijd gemakkelijk was om te spelen maar ik vond hem super goed . Ook de papa van het andere jongetje loovde hem met bemoedigende woorden en dat is wel leuk om te horen hoor.
Hun club staat nu heel hoog aan de top want iedereen heeft vandaag gewonnen. Dus dat is supercool nietwaar!
Ik mag toch trots zijn op mijn kampioenen hé. Mijn 2 dochters en mijn venteke.... en de papa is dat ook hoor .
opgepast kampioen in actie |
heel veel concentratie bij zijn service |
en hoog die bal.... oei de zon in mijn ogen... |
effe bijtanken , water, Water!!! |
effe dé- stressen |
donderdag 31 januari 2013
ons Celientje
Ik ben er weer hoor .
Ja wat denk je ah nee , hoort ze die zaag zo graag? Ja echt ,ze heeft ne keigoeie CD uit met heel gevoelige songs , rustige nummers en ook duetjes.
De kids beginnen het ook al wat van buiten te kennen en vragen om wat meer volume in de auto , mij helpt het dan weer om mijn tranen de vrije loop te laten als ik er behoefte aan heb. Het is nu drie weken dat ik ons bolleke moet missen , en hoewel ik al wat dagen heb dat ik er makkelijker over praat , ik blijf haar zo erg missen. Hoewel ik dan toch ook al een beetje uitkijk naar iets anders knuffeligs op vier poten en dan nog het liefste een Tosa Inu , ik weet dat er nooit meer een andere Hachiko zal zijn.
Wat verwoordt dit lied toch goed hoe ik me voel.
Ja wat denk je ah nee , hoort ze die zaag zo graag? Ja echt ,ze heeft ne keigoeie CD uit met heel gevoelige songs , rustige nummers en ook duetjes.
De kids beginnen het ook al wat van buiten te kennen en vragen om wat meer volume in de auto , mij helpt het dan weer om mijn tranen de vrije loop te laten als ik er behoefte aan heb. Het is nu drie weken dat ik ons bolleke moet missen , en hoewel ik al wat dagen heb dat ik er makkelijker over praat , ik blijf haar zo erg missen. Hoewel ik dan toch ook al een beetje uitkijk naar iets anders knuffeligs op vier poten en dan nog het liefste een Tosa Inu , ik weet dat er nooit meer een andere Hachiko zal zijn.
Wat verwoordt dit lied toch goed hoe ik me voel.
woensdag 9 januari 2013
RIP Hachiko
5 januari 2012, donderdag namiddag, we waren heel blij want onze Hachiko kwam naar huis.
Gin Hatchiko zoals de kweker op haar kaartje had geschreven maar voor ons was ze Hachiko.
Hachiko het lucky number 8.
Misschien hadden we daarvoor in japan moeten wonen.
Want gisteren heeft ze haar laatste zucht gelaten.
Zo plots , zo ...onbegrijpelijk lief en levendig dat ze ons tegemoet kwam omdat we na onze dagtaak in het cabinet de deur openden en allen samen konden zijn.
Haar gekwispel lokte soms wel eens oei's en ah's op omdat ze al zo stevig was geworden. Maar iedereen liep over van de liefde en zachtheid van ons muizeke.
Dit weekend hebben we nog een heerlijke wandeling gemaakt , we wisten dat ze nog niet meekon naar het cabinet omdat er nog wat ging gewerkt worden aan de oprit van ons privé gedeelte en dan moest de poort openblijven .
Maar haar nieuwe ligmatras was aangekomen en deze ochtend hebben ze haar houten tuinhokje gebracht.Speciale levering , supersize.
Het is te laat.
Gisteren tijdens het avondmaal ging ze op haar matje naast ons liggen om mooi te wachten tot we gedaan hadden en dan mocht zij haar brokjes eten.
Omdat ik wat eerder klaar was had ik me al achter de PC gezet om te neuzen wat er zoal van nieuws te lezen was en hoorde plots twee diepe rauwe zuchten.
Toen ik opzij keek bewoog Hachi niet meer , ik riep haar maar haar hoofd ging niet op.
Haar staart lag er roerloos bij.
Ik ben opgesprongen , heb haar hoofd bij me genomen en die lag zo slap te bengelen in mijn armen dat ik wist dat we snel moesten zijn.
Pascal is opgesprongen omdat hij aan me hoorde dat het niet goed was, de kids moesten van ons naar boven , wat ze onder gegil en gehuil deden ze hadden door dat er iets niet pluis was.
Het kwartier dat volgt wil ik je niet beschrijven , de mond op mond , de kracht die Pascal op haar borst uitoefende en het geroep van haar naam , het bracht haar niet meer terug.
Adrenaline , misschien, dus ik rende de straat op richting buren voor het nummer van de arts , die woonde enkele huizen verder.
Daar aangekomen stond die er even verbaasd bij toen ik zei dat het om mijn hond ging maar hij begreep algauw dat het geen grap was.
Hij is in zijn auto gesprongen en was er net voor mij.
Nam zijn tas met benodigdheden maar bij het naar binnen treden zag ik de uitwerpselen liggen en dan weet je het is te laat.
Ik heb heel lang in haar armen gelegen , ik heb nog zolang ik kon met haar liggen knuffelen , maar omdat de kids het niet zagen zitten om haar 's morgens te zien liggen hebben we haar naar de auto gedragen en hebben haar in de koffer gelegd tot deze ochtend.
Deze ochtend was ze koud en stijf , mijn lief klein bolleke is niet meer.
En bij het wegdragen naar de dierenarts wou ik zo graag dat ze nog een keertje haar hoofdje optilde en zei , laat maar mamsie ik heb het goed gehad , ik ga nu heerlijk rondrennen , ik kom je nog wel tegen, dank je wel Hachiko voor de lieve zachte knuffels die ik steeds bij je mocht ontvangen.
Je hoofdje op mijn knie , de poot op mijn been die me zei , hé kijk eens naar mij.
Je neus om het hoekje toen ik op de wc zat omdat je er steeds wilde bijzijn waar ik ook ging.
De zoen op je snoet en als jij je dan plots omdraaide hing ik onder het slijm.
Ik wil je nog niet laten gaan maar het leven is nu anders gelopen.Wat zie ik jou graag , zot ding van me.
Mijn loebasje. ik wil je hier bij me....in mijn armen.
Ik kan je nog niet laten gaan.En toch moet het.
Ik heb nog nooit een hond zo graag gezien.
Gin Hatchiko zoals de kweker op haar kaartje had geschreven maar voor ons was ze Hachiko.
Hachiko het lucky number 8.
Misschien hadden we daarvoor in japan moeten wonen.
Want gisteren heeft ze haar laatste zucht gelaten.
Zo plots , zo ...onbegrijpelijk lief en levendig dat ze ons tegemoet kwam omdat we na onze dagtaak in het cabinet de deur openden en allen samen konden zijn.
Haar gekwispel lokte soms wel eens oei's en ah's op omdat ze al zo stevig was geworden. Maar iedereen liep over van de liefde en zachtheid van ons muizeke.
Dit weekend hebben we nog een heerlijke wandeling gemaakt , we wisten dat ze nog niet meekon naar het cabinet omdat er nog wat ging gewerkt worden aan de oprit van ons privé gedeelte en dan moest de poort openblijven .
Maar haar nieuwe ligmatras was aangekomen en deze ochtend hebben ze haar houten tuinhokje gebracht.Speciale levering , supersize.
Het is te laat.
Gisteren tijdens het avondmaal ging ze op haar matje naast ons liggen om mooi te wachten tot we gedaan hadden en dan mocht zij haar brokjes eten.
Omdat ik wat eerder klaar was had ik me al achter de PC gezet om te neuzen wat er zoal van nieuws te lezen was en hoorde plots twee diepe rauwe zuchten.
Toen ik opzij keek bewoog Hachi niet meer , ik riep haar maar haar hoofd ging niet op.
Haar staart lag er roerloos bij.
Ik ben opgesprongen , heb haar hoofd bij me genomen en die lag zo slap te bengelen in mijn armen dat ik wist dat we snel moesten zijn.
Pascal is opgesprongen omdat hij aan me hoorde dat het niet goed was, de kids moesten van ons naar boven , wat ze onder gegil en gehuil deden ze hadden door dat er iets niet pluis was.
Het kwartier dat volgt wil ik je niet beschrijven , de mond op mond , de kracht die Pascal op haar borst uitoefende en het geroep van haar naam , het bracht haar niet meer terug.
Adrenaline , misschien, dus ik rende de straat op richting buren voor het nummer van de arts , die woonde enkele huizen verder.
Daar aangekomen stond die er even verbaasd bij toen ik zei dat het om mijn hond ging maar hij begreep algauw dat het geen grap was.
Hij is in zijn auto gesprongen en was er net voor mij.
Nam zijn tas met benodigdheden maar bij het naar binnen treden zag ik de uitwerpselen liggen en dan weet je het is te laat.
Ik heb heel lang in haar armen gelegen , ik heb nog zolang ik kon met haar liggen knuffelen , maar omdat de kids het niet zagen zitten om haar 's morgens te zien liggen hebben we haar naar de auto gedragen en hebben haar in de koffer gelegd tot deze ochtend.
Deze ochtend was ze koud en stijf , mijn lief klein bolleke is niet meer.
En bij het wegdragen naar de dierenarts wou ik zo graag dat ze nog een keertje haar hoofdje optilde en zei , laat maar mamsie ik heb het goed gehad , ik ga nu heerlijk rondrennen , ik kom je nog wel tegen, dank je wel Hachiko voor de lieve zachte knuffels die ik steeds bij je mocht ontvangen.
Je hoofdje op mijn knie , de poot op mijn been die me zei , hé kijk eens naar mij.
Je neus om het hoekje toen ik op de wc zat omdat je er steeds wilde bijzijn waar ik ook ging.
De zoen op je snoet en als jij je dan plots omdraaide hing ik onder het slijm.
Ik wil je nog niet laten gaan maar het leven is nu anders gelopen.Wat zie ik jou graag , zot ding van me.
Mijn loebasje. ik wil je hier bij me....in mijn armen.
Ik kan je nog niet laten gaan.En toch moet het.
Ik heb nog nooit een hond zo graag gezien.
Abonneren op:
Posts (Atom)