cross régional

Woensdag tijdens de UNSS hebben we nog eens een crossje gedaan. Onder een stralende zon , geen wolkje aan de lucht  , zakten we met de school af richting Vivonne waar we onze cross regionaal gingen lopen.
We weten dat er in Lusignan en Vivonne heel goede lopers zijn , atletiekclub is dichtbij en vele voetballers  , die dus goede lopers zijn.
Ons collège die zich toch steeds weet te plaatsen voor de cross départemental, en die zal plaats vinden binnen twee weken, zal dus weer een grote koppeloper worden.
Er kunnen punten verdiend worden per teams van 6.
De bedoeling is dat ze zo min mogelijk punten verzamelen.
DWZ volgens je nummer van aankomst zal je dus ook zo de punten optellen bij je groep.
wordt je derdes , zevende , negende , twaalfde en twintigste en de laatste zeventigste dan heb je 121 punten.   Wat een goede score zou zijn. Maar dat valt allemaal te bezien wie er in je ploeg komt te zitten.
Nu eerst nog 6 jongens vinden die evensnel lopen.
En hoe hebben onze lopers het gedaan?
Woensdag liepen ze niet slecht maar hoop dat ze volgende keer toch nog iets meer pit hebben.
Pieter-Jan is vierdes geworden en dus geplaatst voor de volgende ronde.Net als Tanguy , Theo ; Lucas en Axel.Wie de zesde zal worden zullen we nog wel zien.
Gelukkig was ik er deze keer weer bij want tijdens de cross was er een minime fille die plots alles zwart zag worden en tegen de grond ging na de eerste beklimming.
Ik ben erheen gesprint en ben onmiddelijk begonnen met de eerste zorgen. Handen voor de mond en rustig laten ademen . Toen ze bijna buiten westen viel heb ik me tussen haar benen gezet zodat ik en haar benen hoog kon houden en haar ademhaling kon controleren met een plastic zak.
Toen dat weer beter ging heb ik haar rustig doen verder ademen en is alles beter gegaan. De andere sportleerkrachten waren er na 10 minuten bij en bedankten me zachtjes.
Tja ik heb daar geen probleem mee hoor.Gelukkig heb ik vroeger EHBO gevolgd en wist ik wat te doen in zo'n geval.
Leuke verrassing eraan , ik mag volgende week naar de dansateliers gaan kijken in la Margelle tijdens de UNSS en hoef dus niet mee naar de" badten "die vorige week ook plaatsvond.
Waw , salsa , hiphop , kapouera , danse contemporaine et zumba time !!

 

 

sportnieuws

Op zondag horen we vaak alle uitslagen passeren van de voetbal , handbal , zwemmen , rugby.... dus dat kon ik nu ook niet laten liggen voor jullie.
Wat is er gebeurd op sportgebied deze week?
Marieke heeft haar dansje al helemaal onder de knie , alhoewel ze twee maanden niet heeft kunnen meedansen kent ze nu ieder pasje helemaal  van buiten. De danslerares stond er van verstelt . Héla , slimme meid hé. Sinds ze hier ondersteboven is van de Michaël Jackson moves en de ene clip na de andere probeert na te dansen zit ze er helemaal in.
Pieter-Jan die heeft dan nog niet echt veel tennis gehad maar op UNSS gebied slaat die de bal niet mis. Volgende week is het dan handbal wedstrijd voor hem en ik hoop dat ik erbij aanwezig kan zijn .Zo kan ik van hem ook enkele kiekjes nemen.
Zijn eerste wedstrijd had hij verloren , niet hij maar zijn team. Iedereen liep vermoeid rond net voor de vakantie Dus ik hoop dat ze volgende week winnen.
Anne-Laure die heeft ons dan weer  kennis laten maken met het basket.
Mensenlief wat een vervelend stresserende sport. Niet de spelertjes op het terrein maar de ouders er rond.
Die waren aan het roepen en aanwijzingen geven. Om zot van te worden. Als ze een punt maken kan ik begrijpen dat ze juichen maar toch niet de hele wedstrijd staan roepen .
Doordat we niet alle regels kennen , en ook niet weten hoe zo'n wedstrijd verloopt waren we soms wat verloren. Dat zal wel nog komen denk ik. Anne-Laure was er ook af en toe niet meer bij.
Helemaal te begrijpen  ze speelt nog maar twee maanden en ze mocht al meteen meespelen met de hogere klasse.
Het was zo knap om haar uit de kleedkamers te zien komen met voor het eerst dat sportplunjeke van Civray Basket aan.
We wisten niet wat voor nummer ze zou hebben , of ze wel een outfit zou hebben die past , want moet het zeggen die jonge dames zijn bonkers hoor die bij haar zitten.
Anne-Laure werd regelmatig op het terrein gestuurd en het was voor ons supertof om haar eens in het echt te zien. Haar verdediging zat supergoed , ze stond enorm krachtig op het terrein en liep steeds goed voorop. Ze was overal , in de aanval , de verdediging en ook wel zo schattig , in de fout.
Omdat ze nog niet alle regels van het spel kent was dit een goeie leerschool voor haar.
Zo draaide ze heel schattig een rondje om te kijken naar wie ze een bal kon doorgeven.
Terwijl ze had moeten pivoteren over haar achterste voet.
Ook liep ze per ongeluk recht tegen iemand aan en dat terwijl ze enkel de bal wou zien te bemachtigen.
Sportief als ze is , gaf ze het beste van zichzelf ,en de trainer gaf haar trots een duwtje in de rug met haar te nomineren tot de meest gemotiveerde speelster van het veld.
Tijdens haar eerste match heeft ze dan nog  gescoord ook, het geluk straalde van haar gezicht.
Ze heeft duidelijk genoten.
En wij ook wel , behalve dan van die luidruchtige ouders.
Nog een schattig iets. Toen Anne-Laure eenmaal de bal in handen haar kans zag om vooruit te gaan had ze het fluitsignaal niet opgemerkt en dribbelde ze naarstig naar de ring , toen er echter een tweede maal werd gefloten merkte ze dat ze er alleen vandoor was gegaan toen ze achter zich keek.
De time out niet gehoord of gezien. Ja zeg , zo voor een eerste keer heeft onze rijzende ster dat supergoed gedaan. Jammer genoeg hebben ze verloren maar het was erg close 50/51
Toen haar teamgenoten huilend naar de kleedkamer gingen  vroeg ze ons ;"waarom huilen die nu we hebben het toch goed gedaan?!" Het belangrijkste was dat we ons hebben geamuseerd en dat heb ik zeker, voegde ze er nog aan toe. Kanjer hé!

verwonderd over haar eerste tweepunter