Cabinet Dentaire Rubbens

Het is zover , vandaag hebben we enkele flesjes champagne laten ploffen op onze geboorte van ons nieuwste spruitje  dat de naam meekreeg " Cabinet Dentaire Rubbens" .
Ondanks dat er artsen verhinderd waren om te komen hebben we toch een leuke kennismaking gehad met enkele onder hen en wat ik erg jammer vond was dat onze buurman sinds gisteren niet zo goed was .
Hij was naar de spoedafdeling gevoerd want hij voelde zich niet zo goed en bleek problemen met z'n hart te hebben.
We hopen dat hij met de feestdagen al wat is bekomen en net nu wij het  druk hebben met de eerste afspraken en verzorgen van onze eerste patiënten hebben wij  niet veel tijd om zo nu en dan ook nog eens binnen te springen om te zien of alles prima is.
Maar ik hoop dat hij dankzij de medicatie gauw beter is.
Maar ik was bij onze geboorte van ons nieuw spruitje hé....ja zie het is inderdaad geen makkelijke zwangerschap geweest en zeker de bevalling op zich was met gekreun en gesteun ondertiteld maar we zijn er geraakt.
Pascal had dan bij het opentrekken van de champagne ne serieuze druiper maar dat was gauw even weggeveegd . Pascal kon het niet nalaten om eventjes een politieke opmerking te maken waarbij hij aanhaalde dat president Hollande hem deed denken aan het liedje : "Mais tout va bien Madame la Marquise , tout va très bien....." Waarop iedereen goedkeurend meelachte .
Maandag zal het dan nog wat warmlopen worden en dinsdag dan gaat het goed van start.
Voor Ludivine , onze assistente , was het ook wel fijn om eens iedereen te zien , aangezien zij al enkele jaartjes heeft gewerkt als assistente kende zij natuurlijk al enkele zorgverstrekkers maar voor ons was het goed om iedereen bij elkaar te hebben.
Bij een opening kregen we ook enkele cadeautjes , en wat me het meest aan het hart lag was het cadeautje van Loïc en Valerie.
Valerie heeft blijkbaar haar oortjes goed gebruikt toen ik zei dat ik zot ben op hartjes en dat was dus ook wat ze ons aanboden . Superlief .
Na zijn agenda afgewerkt te hebben in zijn praktijk en de laatste patiënt huiswaarts te hebben gestuurd kwam Loïc Pascal nog even helpen....en na een tijdje zagen ze beiden het leven door een wel al te gekke bril.
Loïc heeft een heel leuke humor die erg aanleunt bij de onze.
Ik hoop dat we binnenkort nog eens tijd vinden om hen bij ons uit te nodigen . Ik weet dat het dan weer erg grappig kan worden en hoop dat ik dan eens een tof spelleke op de kop kan tikken waar we ook wat amusante dingetjes kunnen doen zoals partini ......maar dan in het frans , zal niet makkelijk worden voor ons in het frans.
Dus wordt lachen.
Zoeken dus...

Pascal zorgt voor de champagne

en tijdens zijn speech bedankte hij iedereen nog eens

partners in crime

ne partez pas sans moi!

Toen ik op 30 april 1988 naar het Eurovisie Songfestival zat te kijken dat toen plaats had in Dublin had ik nooit kunnen denken dat ik eigenlijk het winnende nummer dat werd gezongen door een wel erg jonge Celine Dion zo pakkend ging vinden.
Ook al verstond ik bijna geen woord van wat ze daar allemaal wou zeggen ,toch raakte de emotie die ze meegaf me echter wel en gelukkig is het liedje me steeds bijgebleven.
Vandaag ben ik nog eens even in de lyrics gaan neuzen van Nella Martinetti die de melodie kracht bijzette met haar prachtige tekst en nu ik eindelijk wat frans begrijp raakt de tekst me nog dieper dan ooit.
Ik weet niet of jullie mijn mening delen maar ik vond het de moeite om onze kids de tekst even te laten lezen en ook zij vonden het erg mooi.
Dus zaten we samen rond de PC te kijken en te luisteren naar Celine Dion en haar heel bekende ......"ne partez pas sans moi".
Liedjes kunnen toch vaak zo gelijkend zijn met het leven dat je doormaakt of dezelfde emotie oproepen dan je op dat moment beleefd dat je er haast gaat in geloven dat het op jou geschreven is.
Dus iedereen die zich nu geroepen voelt :

  Vous qui cherchez l'étoile 

                                                               Vous qui vivez un rêve
                                                               Vous , héros de l'espace
                                                               au coeur, plus grand que la terrre
                                                               Vous donnez-moi ma chance
                                                               Emmenez-moi loin d'ici
                                                               ne partez pas sans moi
                                                               laissez-moi vous suivre
                                                               vous qui volez vers d'autre vie
                                                               laissez-moi vivre
                                                               la plus belle aventure
                                                               les plus beaux voyages.......

Hachiko

Komend weekend wordt onze  pup 1 jaar! Hoe we het gaan vieren weten we nog niet , maar ik denk dat als het een heerlijk weertje blijft zoals nu dat we eens een ontspannen wandeling gaan maken in de bossen of langsheen een rustig landschap.
Maar nu geniet ze heerlijk van haar slaapje in het zonnetje op haar kussen , die duidelijk aan vervanging toe is.
Misschien moeten we haar een nieuwe cadeau doen met kerst , iemand een idee waar we grote kussens  (minstens 1m20 op 80) met extra dikte ( om zacht te liggen) voor ons muizeke kunnen vinden , die duurzaam zijn en makkelijk in onderhoud.
Eentje die niet na een tijdje helemaal onder het gewicht begint uit te zakken ,want ze gaat nog enkele kilootjes meer wegen als ze volgroeid is, en makkelijk in proper maken want haar korte stugge haartjes blijven makkelijk kleven in dit kussen.

ZZZZzzzzzzzzzz

Huh?! Ik droomde net van muizekes vangen....

de electrische controle

Vandaag gaan ze in het cabinet de electriciteit nakijken .
Er komt een inspecteur controleren of alles volgens de normen is.
Eigenlijk is het wel best grappig om weten dat onze voordeur niet eens opengaat want we hebben al van in het begin problemen om deze open te laten gaan.
Ik hoop echt dat de man het uitprobeert. Nieuwsgierig of het volgens de norm is?
Vandaag hebben we ons lijstje nog eens doorgenomen met de nog te regelen en af te maken zaken in ons cabinet.
Het is een lang lijstje .
Enkele hiervan , we hebben geen warm water in onze keuken , de knop om onze toilet door te trekken werkt niet en de wc bril kan niet omlaag want dan komt hij los , systeem Giraud denk ik, plastieken bucht maar keiduur . De buitenverlichting zou moeten aangaan van 19-21 uur maar gisteren zaten we er heerlijk in het donker. Dus het systeem van dag - nacht werkt ook niet echt.
Ik hoop dat ze er een oplossing voor zoeken.
En dat natuurlijk onze inspecteur de controle positief afsluit.
Terwijl wij nog eventjes de vuile voetstappen en de achtergelaten electrische draadjes wegveegden gingen onze meiden buiten aan de hooiberg spelen.
En dat leverde alweer leuke plaatjes op.

tennisles P-J

Vandaag mocht P-J een uurtje en een half op tennisles omdat hij zich leek te vervelen in de les op zaterdag. Zaterdag wordt er les gegeven aan de beginnende tennissterren van morgen maar vandaag mocht hij het eens proberen met de gevorderden.( de kids die al een beetje meer ervaring hebben)
Baptiste zijn vriend waarmee hij een duo vormt mocht ook mee.
Ik ben eventjes blijven kijken hoe een lesje wordt opgebouwd en ik moet zeggen , die vent die kent er wat van.
Heel leuke interactie met de kids , onmiddelijke repliek als iets niet goed wordt gedaan . Maar enkel jammer iets te weinig als het wel goed is.
Het is toch even iets anders dan we gewoon zijn.
Maar ik merk aan P-J dat hij het wel leuk vindt dus gaan we hem eens wat meer laten tennissen met de papa op de pleinen hier in Savigné . Gratis privéles voor onze sportman.
Ik vind het behoorlijk knap van mijn venteke dat hij dit al kan.
Zijn techniek moet bijgewerkt maar hij heeft eigenlijk wel de capaciteit om hier iets leuks mee te doen.

 
de nieuwe Mc Enroe ?

le carrelage

Vandaag zijn ze er .....de carreleur heeft ons deze morgen zijn planning uiteengezet en
ze zullen zo'n twee weken werk hebben.
We zijn nu wel verplicht om te studeren.
Het gaat nu wel heel snel gaan, dus ik zet me opnieuw aan de cursus tandartsassistente en zoals iedereen wel weet "het is dus altijd lente in de ......."
Ik zal alvast wat oefenen voor de spiegel om de perfecte tandartsassistente -look te bekomen.
Maar we waren bij de carreleur gebleven zeker.
Tja , onze tegels zijn er eindelijk en het is super om te zien hoe de puzzelstukjes nu langzaam in elkaar gaan passen.
Om jullie een ideetje te geven van onze gekozen vloer zet ik er al een fotoke op.
Het is een antraciet-tegel van 60 cm en enkel in het bureaugedeelte van Pascal komt een parket-tegel.
Onze spierwitte muren helderen het geheel helemaal op en hier en daar komt een toets van warme gloed in bruin-grijs tinten en Pascal heeft gekozen voor een grijs-blauwe tint in zijn werkruimte.
De volgende keer dat jullie langskomen kunnen jullie zien hoe we onze droom hebben uitgewerkt.

nog even een vraagje aan de kijklustigen onder ons:
Heeft u dit ruimtewezen ooit al eens gezien?
Weet u waar het zich nu bevindt?

le Troubadour Olivier et la mûle Perlette

Vandaag begon onze dag als een gewone dag. Opstaan , samen eten met de kids ,afwas doen , vakantieboekje met de kids invullen , .......je kent dat wel.
Maar deze namiddag kregen we dan toch een andere wind in onze richting.
Pascal had op zijn weg naar de post en de bakker een troubadour zien wandelen met zijn ezel en kar.
Je kan het misschien niet geloven maar het was echt waar .
Enkele minuten later hoorden we ook hier de vrolijke klanken van zijn fluit.
Samen gingen we hem tegemoet.Na een korte kennismaking nodigden we hem uit om een glaasje te komen drinken en om Perlette wat water te geven.
Dus stonden we vandaag met een echte Troubadour in onze tuin en een muilezel die een prachtige huifkar achter zich meezeulde.
Het praatje ging over zijn reis en het leek zelfs een beetje op ons avontuur om naar hier te komen.
Een ommekeer in het leven van deze man , om zo een eenzame doortocht te maken , het zou hem ongeveer nog tot eind september vergen vooralleer hij zijn thuis bereikte vertelde hij ons.
Nou dat is nog eens een tocht .
Hij slaapt langsheen kleine wegjes en eerder zelden bij mensen thuis .
Soms wordt hij gevraagd om te blijven eten, maar als het nog een beetje te vroeg op zijn weg is dan blijft hij nog wat verder wandelen.
Vandaag wou hij graag nog Saint Romain halen , dus dat wordt nog een stevig eindje wandelen.
Jammer want we hadden het leuk gevonden mocht hij nog ietsjes langer kunnen blijven.
Hij speelt de hele weg op zijn fluitje en Perlette die volgt.
Zijn muziek is een speciale "hymne à l'évolution."
We hebben enkele cd'tjes gekocht van hem om ook hier een blijvende herinnering aan te hebben en wensten hem een veilige trip . Perlette kreeg nog enkele worteltjes en Olivier een lekker stukje hollandse kaas en weg gingen ze.
Op hun pad van zachte klanken en zuivere gedachten.

of om even stil te staan bij dit .....
La persévérance est le chemin qui mène à la réussite.

Heureux l'homme qui possède l'amour du devoir ...car l'amour est le devoir de l'homme!

Wil je meer weten , Olivier d'Icarie heeft ook een site www.atelierlemat.com
daar gaan we eventjes op neuzen.

de OPG isoleercel

De gyproc is afgewerkt , de muren en de openingen zitten op hun afgetekende plaats en de electrische leidingen zijn naar behoren in orde gebracht.
Enkele kleine dingetjes die niet exact hetzelfde zijn zoals afgesproken, dat kwam dan doordat onze ouwe bok van de firma die we al kennen omdat die ons steeds de meeste kopzorgen bezorgd niet de juiste aantekeningen heeft gemaakt op de grond.
Maar verder zijn we dus heel tevreden om al zover te staan.
Weer een stapje dichter bij ons einddoel.
Nog enkele kleine afwerkingskes moeten gebeuren aan de endui maar het kleur is nu wel heel goed te bekijken , en we vinden het helder maar vooral fris.
Het oogt mooi naast de donkere ramen en deuren en die mannen hebben vandaag echt goed doorgewerkt.
Morgen dan de allerlaatste meterkes en dan zien we hen ook niet meer terug.
We stellen ons nu wel de vraag wie de afwerking van het pleisterwerk gaat doen want we willen zeker zijn dat het goed droog is, vooraleer we beginnen in augustus met de schilderwerken.
Morgen eens langs onze bouwfirma gaan om dit even te checken.
Bij Pascal in zijn martelkamer hebben ze de deur geplaatst voor zijn isoleercel.
Ocharme diegene die daar moet binnen gaan.....ik wil niet in zijn of haar schoenen staan. De ruimte wordt afgesloten met een zware loden deur met een kijkraampje zelfs in de deurframe zit lood. Daar kom je dus niet zo makkelijk uit .
Misschien wel handig voor wanbetalers?
Neen, want denken jullie nu, dat Pascal de beul van Vergné gaat worden????
Mijn venteke is de zachtste tandarts die ik ken!!! Die isoleercel is een OPG ruimte, een donker kot met een ronddraaiend X-Ray apparaat.
Als er iemand binnen is dan brand het lampje rood want dat wil zeggen dat het in werking is en als alles oké is en je mag eruit dan brandt er een groen lichtje , het oranje lichtje zijn ze nog vergeten , maar ik denk dat dat komt omdat het anders aan een verkeerslicht doet denken.
Vandaag nog een berichtje gekregen dat het nu wel goed vooruitgaat .
Toch wel leuk hé dat jullie zo kunnen meevolgen?!
Natuurlijk ontbreken de foto's niet....

luchtdichtheid getest

Deze avond heeft de bouwfirma een luchtdichtheid test uitgevoerd om te zien of we wel degelijk onze norm zouden halen.
Eerst hadden we na een kwartiertje niet echt een meting omdat de luchtdichtheid onmogelijk was te meten omdat het apparaat niet goed stond afgesteld.
Er waren teveel openingen in de radiator waardoor ze het toestel nog nauwkeuriger moesten afstellen.
Dat was dus al een goed teken.
Bij het nauwkeuriger afregelen was de meting goed af te lezen en waren de resultaten erg bevredigend.
We hebben dus een mooi resultaat , en dat is ook een deel te danken aan de nauwkeurigere werkkracht van enkele firma's maar zeker ook aan ons omdat we achter hun vodden hebben gezeten.
De parking en toegang tot de praktijk gaf weer stof tot nadenken , met z'n vieren zaten ze erop te kijken , gelijk een uil op een stokske.
Doordat de ingang hoger moest liggen is er een groot verschil tussen de zijkant van het gebouw en de toegang van het cabinet.
Hoe moesten ze dat verschil nu oplossen.....?
Ik hoorde hen palaberen en dacht bij mezelf... allez mannekes hedde gulle nu geen verstand?
Ik kwam dan meteen met een oplossing, namelijk: maak een trede naar beneden ,zo los je het niveauverschil eenvoudig op.
Vooraan aan de kant van de parking hoog je het op omdat anders het niet zo mooi is om de planten dieper te leggen en we werken de twee verschillende niveau's daar af met een borduurtje.
Man die hun koppekes ....ze hadden het licht gezien.
Goed idee , en makkelijk te construeren.
Waar een vrouw niet goed voor is hé.

we zien vooruitgang

Aha, Michel heeft vandaag verder met zijn speelgoedjes gewerkt en een zwembad gegraven , dat zullen de kids wel zien zitten jammer is de realiteit iets minder mooi want het wordt de bac à sable voor de fosse.
Aan de praktijk zijn er weer heel wat gaten gemaakt in de muren van de kelder waar de buizen langsgaan van het water en toiletten.
ook liggen de leidingen voor de buitenverlichting al en is binnen ook nog verder geboord en geplakt.
Volgende week zou de isolatie aan de buitenkant al geplaatst kunnen worden en daarom moet dit afgewerkt zijn.
Dan kunnen ze pas starten met de bezetting.
Het is erg fijn nu we deze vooruitgang zo zien , het geeft weer wat hoop dat we deze zomer dan toch nog zullen kunnen gaan verven.
Duimen voor het verdere verloop dan maar.
We zullen onze tuinman ook maar al gaan wakker schudden volgende week zodat hij aansluitend de afsluiting kan zetten.
De kids vinden het alvast erg fijn dat er nog enkele heuveltjes zijn bijgekomen waar ze kunnen opklimmen.

werfvergaderingen zijn saai!!!!

Ik kan je alvast melden dat werfvergaderingen eindeloos lang kunnen duren ,vooral als je een oude koppige zeurpiet die normaal op pensioen behoord bij je krijgt en hem reeds drie keer alles grondig hebt uitgelegd tijdens andere privé vergaderingen.
Of is dit eigen aan electriciëns?
Noteren die dan niets???of verliezen die express de goede versie van uw plan?
Het begon allemaal super deze ochtend...Michel was al bezig met zijn zoon aan de graafwerken , de oprit van het privé gedeelte was al bijna volledig volgens plan en hij had de eventuele lijnen al uitgezet voor de fosse septic en de filtering.
Binnen was het net als voor een bijenkorf.
Een behoorlijke bedrijvigheid van kloppers , boorders , vijzers , ververs van stipjes en ....kijkers(stagiair) en besprekers.
Alles hebben we vandaag overlopen , van de plaatsing van de wc's , douche , lavabo's ....alle electrische toestellen en toebehoren van een praktijk en dan ons struikelblok , de deurknop die niet met een belletje kon opengaan .......de video surveillance.....ai, ai dienen ouwe pé zou alles nog volgens de middeleeuwen laten verlopen en is dus echt niet mee met zijn tijd.
Kortom we hebben werkelijk alles , maar echt alles overlopen wat er in je huis te vinden is .
Kijk nu eens effekes goed rond!!!
Prisekes, knoppekes , hoe hoog of hoe laag....verlichting en waar de schakelaartjes , verlichting op welke plaatsen hoe groot,TV , antenne of sateliet ,telefonie, rolluikjes of neen screens juist , toch niet electrisch hé dat is te moeilijk en de kelderindeling .....Ik denk dat ik jullie geen verdere uitleg behoef als ik zeg dat ik nu maar stop met opsommen of ik zit hier binnen een uurtje nog.
Werfvergaderingen zijn echt saai ,vooral als je de bandrecorder voor de zoveelste keer hoort aflopen.

Swat , ik ben toch erg blij dat ze terug in gang zijn geschoten en dat ik weer enkele foto's kon nemen.

























































gelukkig hebben wij hier ook nog enkele goeie werkertjes

hors d'eau, hors d'air

Zoals we bij aankomst na ons superweekendje Bornem konden vaststellen waren de ramen en de deuren reeds geplaatst.
We zijn nu officieel hors d'eau hors d'air en dat wil zeggen dat vanaf nu de verzekering loopt. Deze is gelukkig op tijd rond.
Deze week hebben ze echter niet verder gewerkt.....reden ????
Dinsdag komt er dan weerom een werfvergadering en hopelijk kunnen we hen daar voldoende motiveren om verder te doen.
Ook hier zit iedereen op hete kolen want ze willen bij hun nieuwe tandarts een afspraak maken.
Ik ook, want ik begin stilletjes aan toch een klein beetje last te krijgen aan enkele tandjes en ik vind het niet prettig dat mijnen tantiest naar het buitenland is getrokken.
Ik heb dan toch nog de foto's genomen van de ramen en deuren om jullie een beeld te kunnen geven van de kleur en vorm.

de afwerking loopt vlotter

Vandaag tegen de 30 graden , het was dus ideaal weer om wat werkjes te doen.
Voor ons vertrek nog enkele dingetjes regelen zoals onze verzekering en ook de was en strijk de auto moet uitgestofzuigd worden.......
De beestjes voorzien van eten want tijdens ons afwezigheid mogen die niets ontbreken natuurlijk.
Arlette en Robert , onze buren, komen iedere dag de brievenbus legen en voor de harigen onder ons zorgen.
En die zijn natuurlijk superschattig.

Natuurlijk vergeten ze mini en maxi niet want Arlette is ook zot van schildpadden. Na de kids van school te hebben opgehaald zijn we dan nog even naar Vergné gereden en gelukkig zijn ze goed bezig.
Echt waar , we zijn al heel blij met de vorderingen van het dak, ik denk zelfs dat ze nu eindelijk het juiste spoor hebben gevonden.
Aan de zuidkant liggen de dakpannen er bijna helemaal op en morgen zal dus het hele dak afgewerkt zijn.
Deze nare droom is dan toch positief afgelopen.

Andre Van Duin - Sambaballensamba (Top Pop Versie)

het gaat vooruit....het gaat vooruit....het gaat verbazend goed....vooruit!

Gisteren naar Coctail Bois onze bouwfirma geweest om nog eens duidelijk te melden hoe we het verloop van de werken zien en daar kregen we goed nieuws . De mannen van het dak zullen de speciale houten platen voorzien op het dak en ze zullen dit woensdag doen. Zo krijgen we niet teveel achterstand. Vandaag dan nog eens samengezeten voor de electriciteit en de voorziening aan de tandartsenstoel en alle speciale snufjes en prulletjes. Weer was er een probleem met de deur want die wilden wij laten opengaan zoals we in België ook hadden maar daar bleken ze nogal moeilijk over te doen. Nu moet je weten dat onze deuren en ramen reeds maanden besproken en besteld zijn en dus ook al geleverd en nu maken ze problemen over een verbinding die we moeten hebben en zij willen de deur laten openen via de deurbel. Hallo !!!zei ik, en als we gesloten zijn kunnen ze dan ook gewoon binnen via de deurbel?????? Pascal verzekerde me dat hij nog eens ging navragen dat ze zeker een ontgrendeling voorzien die ik dan kan afzetten....als je het mij vraagt niet veilig want als ik het vergeet kunnen ze toch nog binnen , zonder een raam of deur te breken. Hoe gaan we dat oplossen? Ik denk dat we morgen of donderdag nog maar eens gaan samenzitten om de beste mogelijkheid te bespreken. Vandaag ook nog eens gaan kijken of er nog wat veranderd was op de werf en waar we morgen zeker op moeten letten en bij aankomst was het daar een bedrijvigheid. Ik denk dat er zeven man op dak zat. Natuurlijk mijn fototoestel niet mee!!!!Oei dat zijn minpunten natuurlijk, maar het grootste minpunt kwam niet van mij. De firma die de platen reeds aan het leggen waren , zijn begonnen van boven aan het dak terwijl men net van onderen moet beginnen met de opbouw van het onderdak! Zucht , kreun , steun.....hoe is dat nu mogelijk ....moeten wij daar hun handje gaan vasthouden?Even dachten we nog te roepen: "kom van dat dak af!" maar ik denk dat ze Pierre Vin Froid nog nooit hebben gehoord. Waarschijnlijk is het niet zo erg hoor maar we gaan strakjes toch nog effe foto's nemen , voor de zekerheid.. Tot zover het leven op de Rubbenswerf. Nu nog wat nieuws over de poesjes . Ons tijgertje dat nu de mooie naam Nobu heeft gekregen begint zijn oogjes open te doen. Ik meen een lichte blauwe schijn waar te nemen dus ik hoop stiekem dat het zo zal blijven. Dat beloofd een prachtige kater te worden. Stippeltje heeft ook al een spleetoogje maar zwartje en streepje nog niet. Iedere dag gaan ze flink op de weegschaal en wat zijn die goed bijgekomen. De ene al wat meer dan de andere.Streepje en zwartje zijn zelfs al het dubbele van hun geboortegewicht de andere twee zitten er net onder. Ik kan ze nu ook al ietsjes vaker bij me nemen want Taupje gaat meestal een tiental minuutjes het bos en de tuin in om haar pootjes te strekken. Dat is dan mijn moment om ze te laten wennen aan mensen hé. Je kan er niet vroeg genoeg mee beginnen......en aangezien ze dit nu enkele keren per dag doet, is het dus superleuk om hier extra van te profiteren. Dus het gaat vooruit .....het gaat vooruit.......het gaat verbazend goed vooruit! Ik kijk al uit naar volgende woensdag , na ons klein tripje , om ze allemaal terug te zien. Wat zullen die gegroeid zijn en veranderd.

de trein staat stil

Even dachten we dat onze trein op kruissnelheid was gekomen want de werken vorderden heel erg vlot maar donderdag zijn we een kijkje gaan nemen op de werf en we zagen toch enkele dingetjes die ons niet echt blij maakten. Het dak zou er normaal vrijdag opgaan ....maar wat zagen we toch wel , er waren een aantal gaten in de folie voor het onderdak. Die avond heeft Pascal zich achter zijn PC gezet om te controleren hoe het onderdak van een BBC het beste en duurzaamst wordt gemaakt en dit leek in de verste verte er helemaal niet op . Vrijdag ochtend hoorde ik dan ook uit zijn bureau menig woordje uitleg en ongenoegen . Na het contact is hij dan ook in de auto gestapt om naar onze bouwfirma van mening te wisselen. De uitkomst is nu dat wij een solide dak willen en zij dit moeten rechtzetten , tegen een meerprijs natuurlijk. Maar toch meer naar normen van de hedendaagse bouwkunst. Gelukkig gaven ze wel toe dat het inderdaad niet kon om de gaten dicht te kleven met tape. Dus wordt het nu wachten of er maandag zal kunnen gewerkt worden aangezien de planning nu niet kan doorgaan zoals voorzien. Wij hopen dat de werken die erop zouden volgen en niets te maken hebben met het dak dat dit gewoon verder gaat.....maar we zien wel. Ik was zelf geschrokken van Pascal zijn doorzetting en standvastigheid over het feit dat het niet de bedoeling is om een dak weg te zien waaien tijdens het eerste windje dat er staat. Zijn uitspraak van :" u koopt toch ook geen paraplu met gaten in", vond ik dan ook erg passend. Dus hopelijk staat de trein niet te lang stil en kunnen ze gauw weer verder werken.

de daksteunen

Vandaag hebben de mannen van Betin verder gewerkt aan de spanten van het dak. Er stond meer wind dan gisteren en eventjes rond half vijf leek het wat te overtrekken. Het heeft dan toch niet gedruppeld want ondertussen schijnt de zon weer volop. Morgen is het voor hun nog een ferm dagje verder werken maar wij zullen pas laat kunnen gaan kijken omdat we heel wat te regelen hebben in Poitiers. We vertrekken rond 8u15 en hopelijk kunnen we goed opschieten. Ik ben toch steeds benieuwd wat voor nieuws er te zien is dus wie weet gaan we toch nog even langs de bouwwerf.